Waarschijnlijk heb je er nog nooit van gehoord. Waarschijnlijk niet omdat ik hem in de tekenwereld nu introduceer: De “I-Don’t-Care-methode. De slimmeriken onder ons hebben waarschijnlijk allang opgemerkt dat I don’t care het kan me niet schelen betekent. Voor de totaal op taalgebied gedesoriënteerde mensen: I don’t care betekent het kan me niets schelen. Je snapt mijn punt: het gaat hier om tekenen op een het kan me niet schelen manier. Maar wat houd dat nou precies in?
De “I-Don’t-Care”-Methode: Smijt Je Gum Het Raam Uit
Het eerste wat je moet leren is van je gum af te blijven. Je gumt niks uit, want een foute lijn is een “I-Don’t-Care” lijn. Het maakt (nu) niemand uit of die lijn er is of niet. Toch heb je altijd de neiging om gewoon je gum te pakken. Het zit in onze natuur om fouten te verbeteren. Je kan een paar trucjes gebruiken…
- Je kan in de kamer gaan staan, je ogen dicht doen, een pirouette maken en de gum weg gooien. Dit is echter niet aan te raden als je kamer volstaat met porseleinen boeda-beeldjes. 😛
- Gooi je gum het raam uit.
- Doe hem in een kluis en verscheur de code.
Of, wat ik doe, er gewoon van af blijven.
De “I-Don’t-Care”-Methode: Potloodzwaai
Niks hoeft goed met de “I-Don’t-Care”-Methode. Waarom? Het gaat er juist om dat je fouten maakt. Achteraf zal je denken: “He, die fouten maken mijn tekening… Mooier en humoristischer.” Want als je goed kijkt, als de potloodschets klaar is, zie je dat dat poppetje wat je getekend hebt, misschien opeens wel veel meer karakter heeft. Hij loopt misschien als een slechterik, heeft een haakneus, enz. Terwijl dat in het begin fouten waren.
De “I-Don’t-Care”-Methode: Inkten
Nadat je hebt gekeken naar welke fouten goed waren, om het even logisch te houden, inkt je de tekening. Belangrijk is, is dat het kliederfestijn er nu op zit en dat je je nu echt alleen gaat focussen op de lijnen die je tekening beter maken. Dit kunnen de goede en de foute lijnen zijn. En, als je het dan goed doet, boek je een mooi resultaat!
Template not found..